Cechy użytkowe metody spawania MIG/MAG:

• Zalety:
• uniwersalna metoda - można spawać różne metale i ich stopy we wszystkich pozycjach,
• wysoka wydajność spawania - znacznie wyższa niż elektrodami otulonymi,
• relatywnie niski koszt materiałów spawalniczych - łączne koszty niższe o około 20% od kosztów spawania elektrodami otulonymi,
• dobra jakość spoin,
• możliwość zmechanizowania i zautomatyzowania metody.
• Wady:
• jakość spoin w dużym stopniu zależna od umiejętności spawacza,
• relatywnie wysokie koszty zakupu urządzeń i wyposażenia,
• spawanie MAG cechuje większa skłonność do powstawania przyklejeń i porowatości spoin.

Zastosowanie metody MIG/MAG
Metoda MAG jest stosowana do łączenia stali konstrukcyjnych niestopowych, niskostopowych i wysokostopowych, natomiast metoda MIG do spawania aluminium, magnezy, miedzi i innych metali nieżelaznych i ich stopów. Spawanie półautomatem (migomatem) jest stosowane nieomal we wszystkich gałęziach przemysłu spawalniczego, m. in. przemysł ciężki oraz maszynowy obejmujący stocznie, wytwarzanie konstrukcji stalowych, rurociągów, zbiorników ciśnieniowych, jak również branże remontowe oraz konserwacyjne. Półautomaty spawalnicze są powszechnie stosowane w przemyśle obróbki blach cienkich, szczególnie w branży samochodowej, nadwozi oraz przemyśle drobnym. Migomaty są również często stosowane do prac hobbistycznych lub domowych.

Technika spawania MIG/MAG

W skład stanowiska do spawania metodą MIG/MAG wchodzi:

• źródło prądu wraz z układem sterowania. Popularne nazwy to: półautomat spawalniczy, migomat.
• podajnik drutu - może być wbudowany w źródło prądu lub umieszczony na zewnątrz,
• przewód zespolony - łączy podajnik drutu ze źródłem prądu - niezbędny tylko wówczas, gdy podajnik jest na zewnątrz źródła prądu,
• wielofunkcyjny przewód z uchwytem MIG/MAG doprowadzający prąd spawania do drutu, gaz osłonowy, sterowanie oraz opcjonalnie układ chłodzenia,
• przewód masowy z zaciskiem łączący spawany przedmiot ze źródłem prądu,
• źródło gazu osłonowego - butla z gazem, gaz nie jest wymagany w przypadku spawania drutem samoosłonowym.
• opcjonalnie - układ wodnego chłodzenia uchwytu - chłodnica cieczy.

Jak spawać półautomatem spawalniczym (migomatem) - podstawowe informacje

Przed przystąpieniem do spawania migomatem należy dobrać podstawowe parametry spawania opisane niżej. Zajarzenie łuku następuje po naciśnięciu przycisku na uchwycie spawalniczym. Zajarzenie ma charakter kontaktowy. Wysuwający się drut z zadaną prędkością stapia się i dzięki zjawisku samoregulacji długość łuku pozostaje w przybliżeniu stała. Po rozpoczęciu spawania należy uchwyt spawalniczy przemieszczać równomiernie wzdłuż spoiny. Należy obserwować kształt spoiny, utrzymywać stałą pozycję oraz odległość uchwytu od spawanego elementu. Spawacz przez cały czas powinien koncentrować się na tworzeniu prawidłowej spoiny. Chwila nieuwagi zwiększa ryzyko powstania błędów. Należy wówczas przerwać spawanie, a następnie je wznowić.

Zasada działania - łuk jarzy się między końcem elektrody a metalem rodzimym w linii złącza. Elektroda jest przesuwana ze stałą prędkością za pomocą silnika o nastawnej prędkości obrotowej. Prąd zależy od prędkości podawania elektrody. Długość łuku jest utrzymywana przez źródło prądu, a spawacz powinien prowadzić wylot prowadnika elektrody na stałej wysokości nad jeziorkiem(zwykle kilkanaście mm). Przestrzeń łukowa i spawany metal są osłaniane gazem dobranym odpowiednio do spawanego metalu. Gazami powszechnie używanymi są: argon, argon z dodatkiem 5% tlenu lub 20% dwutlenku węgla albo czysty dwutlenek węgla. Typowe zastosowani - wyrób o średniej grubości łączonych elementów, cienkie blachy.

Kliknij, aby pobrać lub obejrzeć film na nowej stronie

Charakterystyka metody

Spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonach gazowych (MIG-spawanie w osłonach gazów obojętnych, MAG-spawanie w osłonach gazów aktywnych), jest obecnie jedną z najpowszechniej stosowanych metod spawania konstrukcji. Dokładna osłona łuku jarzącego się między elektrodą topliwą a spawanym materiałem zapewnia, że spoina formowana jest w bardzo korzystnych warunkach. Spawanie MIG/MAG zastosowane więc może być do wykonania wysokiej jakości połączeń wszystkich metali, które mogą być łączone za pomocą spawania łukowego. Należą do nich stale węglowe i niskostopowe, stale odporne na korozję, aluminium, miedź, nikiel i ich stopy.
Spawanie MIG/MAG polega na stapianiu materiału spawanego i materiału elektrody topliwej ciepłem łuku elektrycznego jarzącego się pomiędzy elektrodą topliwą i spawanym przedmiotem, w osłonie gazu obojętnego lub aktywnego. Metal spoiny formowany jest z metalu stapiającego się drutu elektrodowego i nadtopionych brzegów materiału spawanego.
Podstawowe gazy ochronne stosowane do spawania MIG/MAG to gazy obojętne argon, hel oraz gazy aktywne; CO2, H2, O2, N2, i NO, stosowane oddzielnie lub tylko jako dodatki do argonu czy helu. Elektroda topliwa w postaci drutu pełnego, zwykle o średnicy od 0,5 - 4,0 mm, podawana jest w sposób ciągły przez specjalny system podający, z prędkością w zakresie od 2,5 - 50 m/min. Palnik chłodzony może być wodą lub powietrzem.

Spawanie MIG/MAG prowadzone może być prądem stałym lub przemiennym we wszystkich pozycjach. Obecnie prawie wyłącznie stosuje się spawanie MIG/MAG prądem stałym z biegunowością dodatnią. Spawanie prowadzone jest jako półautomatyczne zmechanizowane, automatyczne lub w sposób zrobotyzowany. Dzięki dużej uniwersalności procesu, łatwość regulacji , spawanie MIG/MAG pozwala na wykonywanie różnorodnych konstrukcji z różnych metali i stopów w warunkach warsztatowych i montażowych, we wszystkich pozycjach.

Część informacji wykorzystana ze strony: http://www.icd.pl/